ژست عکاسی فشن

admin 1397-02-12 بدون دیدگاه

عکاسی هنری است وابسته به خلاقیت ذاتی هنرمند ، خلاقیت هنرمند برآیندی است از حالت های روحی و روانی یک عکاس پس بنابراین ، همانند سایر هنرمندان در همه رشته ها و زمینه های دیگر ، یک عکاس هنرمند نیز دارای روحیه ای لطیف و ظریف می‌باشد .به این نکته نیز توجه داشته باشید ، عوامل مختلفی در محیط اطراف به طور دائم در حال تاثیر گذاری بر روح و روان عکاس هنرمند هستند .دور از جان شما ، در اطراف ما هر روزه تعداد زیادی افراد دزد ، افراد منفی نگر ، افراد شارلاتان ، افراد زیر آب زن و افراد نان به نرخ روز خوار وجود دارند و در همه حال شما خاری هستید در چشم دشمنانتان .از این قضیه ناراحت نباشید ، وجود شما به عنوان خار در چشم دشمنان ، موجب کوری چشم آنها خواهد شد انشالله .پس با قدرت و با اطمینان به نفس به راهی که در پیش گرفته اید بیندیشید و با تکیه بر هنر و نبوغ ذاتی خود ، خار چشم دشمنانتان باشید.

در رابطه با ژست دادن به مدل ، برخی از عکاسان حرفه ای کل مبحث ژست دادن را از اساس رد می کنند و بسیاری معتقدند که به جای ژست دادن به مدل ؛ باید او را راهنمایی کرد که چگونه در برابر دوربین قرار بگیرد.
توجه بفرمایید ، به جای ژست دادن ؛ راهنمایی کنید .ژست دادن ؛ اساسا یک حالت دستوری است که مثلا شما به مدل می گویید صاف بایست، شانه راست بالا ؛ دست چپ پایین ؛ پای راست جلوتر و …… اینها همه دستور هستند ؛ شما دارید به مدل دستور می دهید ؛ اما راهنمایی کردن وضعیت متفاوتی داردنکته بعدی این است که در شرایط ژست دادن به سوژه غیر ممکن است به یک حالت طبیعی در عکس دست پیدا کنید . شما به عنوان یک هنرمند همواره دستورالعمل هایی برای ژست دادن به سوژه در ذهن خودتان دارید اما به خاطر داشته باشید که این دستورالعمل ها همیشه و تحت هر شرایطی برای شما کار نمی کنند . این دستورالعمل ها باید مبنا و مرجع کار شما باشند و شما با استفاده از آنها و قدرت خلاقیت خودتان ؛ اصول جدیدی را به دست می آورید .در این مطلب قصد دارم مهمترین نکات در زمینه‌ عکاسی  وژست دادن به مدل‌ها را با شما در میان بگذارم تا بتوانید بدون هرگونه مشکلی عکس‌های اختصاصی خود را به ثبت برسانید.شاتهای عکاسی در ژانر مد و فشن ، در ارتباط مستقیم با قدرت خلاقه ذهن عکاس هنرمند قرار دارند.

در عکاسی مادلینگ و فشن ، قوانین برای شکسته شدن به وجود می آیند . در عکاسی فشن شما می‌توانید تکنیک‌های مختلف و البته خلاقیت خود را امتحان کنید و در عین حال با مدل‌ها و طراحان در تعامل باشید.در عکاسی فشن توجه به جزئیات، اصالت و البته کسب تخصص از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این نوع عکاسی از نقطه نظر بداعت خیلی عالی است و هیچ چیز غیرممکنی در آن وجود ندارد.اگر قصد دارید عکس‌های فشن اختصاصی خودتان را به ثبت برسانید، قبل از هر چیز باید مدلی برای اینکار پیدا کنید. بهتر است فردی را پیدا کنید که با کمال میل این کار را بپذیرد ولی اگر قصد دارید خیلی جدی اینکار را دنبال کنید بهتر است فردی را برای اینکار استخدام کنید.

یکی از اولین آموزش ها در عکاسی کلاسیک ، آشنایی با سبک های نور پردازی ، اندازه نماهای دوربین و … میباشد . همه هنرمندانی که به صورت آکادمیک وارد حوزه عکاسی میشوند ، رعایت دقیق نسبت ها و تناسب ها در هنگام نورپردازی و ترکیب بندی را می آموزند .اما در حوزه فشن و مادلینگ ، عکاس هنرمند از آزادی و ابتکار عملی برای خلق و بروز و ظهور ایده های جدید برخوردار است . شما میتوانید ضمن آگاهی از اصول ، ایده های جدید خود را به راحتی  در عکاسی فشن مادلینگ امتحان کنید .

عکاسی از ژست‌ها

در عکاسی مادلینگ از ژست‌ها و زاویه‌های غیر معمول استفاده کنید تا لباس  مدل هم به بهترین شکل ممکن نمایش یابد. ما برای ثبت تصویر این لباس مجسمه‌ نما از ژستی غیر معمول استفاده کردیم و با نور پردازی جهتدار سعی کردیم تا موج و چین‌های لباس جلوه‌ی بیشتری پیدا کنند و همچنین با نور کناره‌ای از سمت راست چهره‌ی مدل را روشن کردیم.

ژست دادن ریزه ریزه ؛ مسخره است

ژست دادن ریزه ریزه ؛ یک اصطلاح من در آوردی است ؛ که خودم اختراعش کردم  به این شکل که به مدل می گوییم , سر بالا ؛ صاف بشین ، شانه ها عقب ؛دستها توی هم ؛ ابروی چپ بالا ؛
سوژه در این شرایط احساس موش آزمایشگاهی می کند ؛ به جای اینکه به تک تک جزییات بدن مدل توجه کنید و بخواهید همه مسایل ریز را از بین ببرید ؛ بر چیز هایی که ایراد عمده به حساب می آیند تمرکز کنید . همیشه شرایطی را به وجود بیاورید که مدل در برابر دوربین شما احساس راحتی داشته باشد تا بتوانید عکسهایی طبیعی تر داشته باشید.

تنها تعداد معدودی از ژست های استاندارد در عکاسی مد و فشن وجود دارند و این ژست ها را به طور رایج در کتابچه ها و بروشور های فروشگاهی می توان مشاهده نمود . اگر چه این ژست های کلاسیک به ندرت تغییر می یابند اما در هر صورت حالت های جذاب و چشم نواز به مجموعه های تبلیغاتی داده و در روند فروش محصول مورد تبلیغ ، سهم زیادی دارند . ژست های استاندارد و همیشگی مورد استفاده در مجلات مد و فشن ، اغلب از نوع پوزیشن های ساده و راحت هستند.در ارائه ژست ها ، گاهی با انجام چرخش در بدن و یا تغییر زاویه دید مدل نسبت به دوربین ؛ می توان حالت های جدید و متفاوتی را به وجود آورد .زاویه دید مدل می تواند به شکل های مختلفی تغییر یابد :نگاه مستقیم به لنز ، زاویه دید به سمت سر شانه عکاس ، ۴۵ درجه به سمت راست یا سمت چپ دوربین، نگاه به بالا یا پایین، نگاه به سمت نور اصلی.

Fashion model being photographed in studio

ژست ها و پوزیشن های نشسته

ژست ها و پوزیشن های نشسته ، از جمله پوزیشن های مهم و تاثیر گذار و بسیار متنوع هستند که برای انتقال احساس راحتی و حس آرامش در عکس ها مورد استفاده قرار میگیرند . به طور کلی تنوع حالت ها در ژستهای نشسته نسبت به پوزیشن های ایستاده بسیار بیشتر می تواند باشد .برای موفقیت در ارائه ژست هاو پوزیشن های نشسته ، موارد زیر را مد نظر قرار دهید :

تغییر زاویه دید دوربین به صورت لو انگل ( دید از پایین ) تراز چشم ، و های انگل ( زاویه دید از بالا )

جهت های قرار گیری زانو و پا ها

مراقب نمایان شدن اندام های تحتانی باشید

در زمان های استفاده از صندلی برای ژست های نشسته ، ارتفاع و اندازه صندلی را مورد بررسی قرار دهید .

در هنگام استفاده از پوزیشن های نشسته ، ارتفاع و سطح تابش نور ، و زاویه های تابش را نسبت به پوزیشن های ایستاده باید تغییر دهید .

زاویه نقطه دید

این واژه ممکن است کمی گمراه کننده باشد زیرا شما صحنه عکاسی را از چشم سوژه مشاهده نمی کنید و در عوض نقطه دید ؛ مسیر یا محلی است که سوژه به سمت آن نگاه می کند . این نقطه می تواند جایی در کنار و یا حتی مکانی در پشت سر عکاس باشد .در صحنه هایی از این دست چنین به نظر می رسد که شخص یا جسمی در سمت چپ یا راست دوربین قرار گرفته و سوژه به آن می نگرد . زوایای دید از این دست ، نوعی حالت روانشناسانه و جذاب بر بیننده به وجود می آورد زیرا سوژه فاقد هرگونه تماس چشمی با مخاطب خود می باشد . و در نتیجه چنین به نظر می رسد که سوژه هیچ گونه توجهی به شما به عنوان مخاطب ابزار نخواهد داشت.

زاویه دید از بالا

زاویه دید از بالا به زاویه ای گفته می شود که در آن لنز در محلی بالاتر از سوژه قرار گرفته است و در حالت معمول ، این زاویه بالا ؛ کمی بالاتر از خط تراز چشم سوژه می باشد و برای ایجاد حالت کلی و تاثیر گذار ، لازم است تا سوژه به بالا و به سمت دوربین نگاه کند . در واژگان روانشناسی ؛ این حالت نوعی احساس فرودستی در رابطه با سوژه را به وجود می آورد .در نتیجه ؛ زوایای دید از بالا برای سوژه هایی مناسب می باشند که قصد القای حالت معصومیت و بی گناهی آنان در یک عکس را داریم . و در صورتی که قصد ایجاد حس همدردی و مهربانی نسبت به سوژه های خود را دارید ؛ استفاده از این زاویه دید یک راهکار بسیار موثر برای القای این حالت ها می باشد .البته باید به این نکته توجه داشته باشید که همواره محدودیت هایی در استفاده از این زاویه دید وجود دارد . بعنوان مثال اگر سوژه شما یک فرد تنومند و قوی هیکل می باشد ، استفاده از زاویه دید از بالا هیچگونه حس همدردی و مهربانی را نسبت به او بر نمی انگیزد بلکه به طور برعکس استفاده از این زاویه دید نوعی حس فکاهی و طنز آلود را در رابطه با سوژه به وجود می آورد .

زاویه دید از پایین

از زاویه دید از پایین برای القای حس اقتدار و قدرت بیشتر نسبت به آنچه که سوژه در واقعیت از آن برخوردار است ؛ مورد استفاده قرار می گیرد . زاویه دید از پایین موجب ایجاد حس برتری سوژه نسبت به مخاطب می شود و از این روی بیانگر قدرت ، اقتدار و فرمانروایی سوژه مورد عکاسی نسبت به مخاطبان می باشد .همچنین از این زاویه برای بزرگتر و قدرتمند تر دیده شده سوژه نیز می توان استفاده نمود .

زاویه همتراز چشم

زاویه تراز چشم به گونه ای است که گویی به صورت رخ به رخ با سوژه قرار می گیریم . در این حالت دوربین در خط تراز با چشم سوژه قرار می گیرد و از آنجا که این زاویه دید به طور معمول در ارتباطات میان انسان ها مورد استفاده می باشد از این روی به نوعی القا کننده حس صمیمیت و نزدیکی میان مخاطب و سوژه خواهد بود .در واژگان روانشناسی این حالت به معنای ، زاویه دید همتراز با چشم سوژه به معنای تساوی ؛ برابری ؛ عدم احساس برتری یا فرودستی میان سوژه و مخاطب میباشد .

زاویه دید از کنار

در این حالت زاویه دید دوربین و زاویه نگاه کردن سوژه ؛ در حالت مایل و مورب می باشد و به دو روش به دست می آید :

۱- سوژه به دوربین نگاه نمی کند

۲ – سوژه برای نگاه کردن به دوربین سر خود را چرخانده است .

در واژگان روانشناسی ؛ عدم نگاه کردن سوژه به دوربین و زاویه دید از کنار ؛ به معنای حس ابهام و عدم توجه سوژه به مخاطب می تواند باشد . و در صورت نگاه کردن سوژه به دوربین از زاویه کناری ، این حالت به معنای توجه ویژه سوژه به مخاطب خواهد بود .

هر زمان فراموش کردید چه ژستی به سوژه بدهید ، اول از اینجا شروع کنید .پشت به دوربین ، زاویه ۴۵ درجه ، نگاه از روی شانه به سمت دوربین ، یک ژست ساده اما پر از ظرافت،  این ژست برای خانمهایی که گردن کشیده و خوش فرم دارند ، یک ژست بسیار عالیست.

دادن شکل s به بدن با ترکیب حالت دستها ، سوژه میتواند کمی به چپ یا راست خم شود تا قوس بیشتری در حالت s بدن ایجاد کند ، از سوژه بخواهید تا به صورت ارام موها را به پشت گردن هدایت کند.برای هر یک از این ژست هایی که بیان میشوند ، عکاسی از زاویه های مختلف را امتحان کنید.

بدن در زاویه ۴۵ درجه ، گردن کشیده به سمت جلو ، قدری خم شدن به سمت جلو ، خط فک و گردن کاملا مشخص باشد.ژست نشسته ، ظریف ، زانوها چسبیده به هم ، نگاه مستقیم به لنز ، انگشتان دست بدون فشرده شدن در دست دیگر ، کمی حالت لبخند ،کادر را مقداری از بالای سر بگیرید ، دوربین خیلی کم بالاتر از سطح تراز چشم.

یک ژست مفرح ، ایجاد حالت ۸ خوابیده با دستها ، مدل میتواند کمی به طرفین خم شود ، بدون فشار بر روی دنده ها ، یک پا پشت پای دیگر قرار میگیرد.یک شات بالای زانو ، نشانگر حالت طنازی در بانوان ، کل بدن در فوکوس دوربین قرار میگیرد ، لبخند ملیح و پای پشتیبان را دقت بفرمایید .

یک ژست بسیار احساسی ، که کل خطوط بدن در ان نمایان میشود ، به انحنای کمر ، حالت دستها و زاویه دید سوژه توجه بفرمایید.یک ژست رمانتیک ، حتما لازم نیست کل پشت بدن نمایان باشد ، نمایان بودن قسمت از سر شانه ها نیز برای انجام این ژست کاملا مناسب میباشد.

ژستی برای لاغر تر دیده شدن ، وزن مدل روی پای عقب ، پای جلو از زانو خم شود دست مخالف پشت مو ها ، زاویه دید و زاویه ایستادن مدل ۴۵ درجه ، خطوط منحنی بدن را دقت بفرمایید.ابتدا مدل ایستاده است ، زانو ها چسبیده یک دست روی زانو دست دیگر روی مو ها . قدری به جلو خم می شود گردش سر ۳۵درجه.

ژست پا ضربدری ، پا ها به صورت ضربدری ، ایستادن قدری بر روی انگشتان ، بازوها کمی از بدن فاصله میگیرند ، یکی از شانه ها کمی پایین می ایدضربدری کردن پاها باعث کشیده دیده شدن پا ، لاغرتر دیده شدن کلی سوژه می شود.

یک ژست مناسب برای افرادی که بدنی لاغر و استخوانی دارند ، چشمها در نقطه طلایی ، بدن با زاویه ۴۵ درجه ، سر را کمی متمایل به شانه نزدبکتر به دوربین قرار دهید ، دستها بدون فشار ، گردن را لمس میکنند ، لبها هم که به صورت نیمه باز هستند .

عکاسی مدلینگ تماما درباره لباس و زیبایی است، بنابراین تمام المان های صحنه و مدل را برای انعکاس این موضوع به کار ببرید.اگر تمرکز عکاسی مد بر لباس است، از آرایش صورت و مو برای جلوه دادن به لباس استفاده کنید، همین طور برعکس.

اگر ایجاد جلوه ای تحریک کننده و فریبنده مد نظر شماست، آرایش تیره و سنگین و مدل موی کار شده شما را به مقصود می رساند.برای بیان معصومیت و حس طبیعی بودن از رنگ های کنترل شده، آرایش ملایم و موهای طبیعی و باز استفاده کنید.

چهره های غیر معمول محلی به کار جذابیت و شخصیت می بخشد، در حالی که مدل های مونث با چشم های درشت بادامی، لب های کلفت، چانه کوچک و چهره متقارن بیشتر تجاری تلقی می شوند.

تسلط یافتن در بحث ژست در عکاسی مدلینگ ممکن است پیچیده باشد، با این حال می توانید به مجلات مد مراجعه کنید تا هم کمی از آنها الهام بگیرید و هم دستتان بیاید که در حال حاضر چه ژست هایی مد است .

استفاده از ژست های شکسته یا ژست هایی که بدن در آنها زاویه دار است، هم عکس را جذاب تر و به روزتر می کند و هم بدن را کشیده تر نشان می دهد.

یکی از اولین آموزش ها در عکاسی کلاسیک ، آشنایی با سبک های نور پردازی ، اندازه نماهای دوربین و … میباشد . همه هنرمندانی که به صورت آکادمیک وارد حوزه عکاسی میشوند ، رعایت دقیق نسبت ها و تناسب ها در هنگام نورپردازی و ترکیب بندی را می آموزند .
اما در حوزه فشن و مادلینگ ، عکاس هنرمند از آزادی و ابتکار عملی برای حلق و بروز و ظهور ایده های جدید برخوردار است .
شما میتوانید ضمن آگاهی از اصول ، ایده های جدید خود را به راحتی امتحان کنید .در عکاسی مادلینگ و فشن ، قوانین برای شکسته شدن به وجود می آیند .

تنها تعداد معدودی از ژست های استاندارد در عکاسی مد و فشن وجود دارند و این ژست ها را به طور رایج در کتابچه ها و بروشور های فروشگاهی می توان مشاهده نمود . اگر چه این ژست های کلاسیک به ندرت تغییر می یابند اما در هر صورت حالت های جذاب و چشم نواز به مجموعه های تبلیغاتی داده و در روند فروش محصول مورد تبلیغ ، سهم زیادی دارند . ژست های استاندارد و همیشگی مورد استفاده در مجلات مد و فشن ، اغلب از نوع پوزیشن های ساده و راحت هستند.

در ارایه ژست ها ، گاهی با انجام چرخش در بدن و یا تغییر زاویه دید مدل نسبت به دوربین ؛ می توان حالت های جدید و متفاوتی را به وجود آورد .

زاویه دید مدل می تواند به شکل های زیر تغییر یابد :

نگاه مستقیم به لنز

زاویه دید به سمت سر شانه عکاس

۴۵ درجه به سمت راست یا سمت جپ دوربین

نگاه به بالا یا پایین

نگاه به سمت نور اصلی